بررسی افزایش ظرفیت مدار آسیا کنی اولیه کارخانه تغلیظ 1 مجتمع مس سرچشمه با توجه به عملکرد فلوتاسیون

افزایش ظرفیت مدار آسیا کنی اولیه کارخانه تغلیظ 1 مجتمع مس سرچشمه در سال های اخیر منجر به کاهش زمان ماند مواد داخل آسیا شده است. بنابراین دانه بندی خروجی مدار درشت تر شده و کارایی فلوتاسیون را تحت تأثیر قرار داده است. در این پژوهش تأثیر افزایش ظرفیت بر زمان ماند آسیاهای اولیه بررسی شد و زمان ماند به دست آمده برای تناژهای 225 و 280 تن بر ساعت به ترتیب 78/7 و 76/5 دقیقه به دست آمد. این امر باعث کاهش یافتن درصد عبوری از 200 در سرریز سیکلون ها به میزان %85/7 در تناژ ورودی 280 تن بر ساعت شده است. همچنین عیار کنسانتره نهایی کارخانه با تناژ 280 تن بر ساعت به میزان 16/4% کمتر از عملکرد آن با تناژ 225 تن بر ساعت بود. به عنوان عاملی تأثیر گذار بر طبقه بندی، درصد جامد پالپ ورودی به هیدروسیکلون های اولیه بررسی گردید. با توجه به نوسانات آب اضافه شده به مدار این درصد جامد بین 60-40% متغیر بود. با نمونه برداری های به دست آمده از مدار و با استفاده از نرم افزار comsim، هیدروسیکلون های اولیه شبیه سازی شد. نتایج نشان داد که درصد جامد بهینه ورودی به سیکلون ها 53% و حد جدایش اصلاح شده 134 میکرون می باشد. ضمنا مشخص شد افزایش دهانه ته ریز به میزان 1 سانتی متر، افزایش دهانه سرریز به میزان 2 سانتی متر و کاهش %2 جامد خوراک سیکلون به ترتیب موجب کاهش حد جدایش اصلاح شده هیدروسیکلون به میزان 10، 19 و 14 میکرون می شود.